• حکمت ها
  • در نكوهش زیان رساندن
مترجم : سید علی نقی فیض الاسلام

در نكوهش زیان رساندن

288.وَ قَالَ (علیه السلام) :لِرَجُلٍ رَآهُ يَسْعَى عَلَى عَدُوٍّ لَهُ بِمَا فِیهِ إِضْرَارٌ بِنَفْسِهِ إِنَّمَا أَنْتَ كَالطَّاعِنِ نَفْسَهُ لِيَقْتُلَ رِدْفَهُ


امام علیه السّلام به مردى كه دید او را براى زیان رساندن به دشمنش در كارى مى كوشد كه بخود زیان مى رساند (در نكوهش زیان رساندن) فرمود 1-تو مانند كسى هستى كه بخود نیزه فرو میكند تا بكشد كسیرا كه پس پشت او سوار است (به سینه خودش نیزه مى زند تا از پشتش بیرون آمده به سینه سوار عقب برسد و او را بكشد، و چنین كسى كه براى دیگرى بدى اندیشه كه در اوّل زیان آن به خودش برسد یا بسیار خبیث و ناپاك است و یا بى خرد و نادان).